Bhithinn air Dol gu Eilean a’ Cheò

by Mia Suhaimi

Tha mo chridhe ag ionndrainn àiteigin
far nach robh e riamh air àite fhaighinn fhathast.
An d’fhuair thu cianalas riamh do dh’àite
far nach robh thu riamh ann?

Ach fhathast is ann nad làmhan còir’
a bhios mi a’ lorg mo dhachaighe fìor.
Gach oidhche, ’s miann leam bruadar ort
oir ’s toil leam d’ fhaicinn nam chadal gu mòr

Bhithinn air dol gu Eilean a’ Cheò,
bhithinn a dh’ionnsaigh nam beanntan air fad,
nighinn mo làmhan am bùrn nan loch
ach cha trèig mi fhìn do ghàire chòir.

Mus falbh mi bhod thaobh feumaidh mi ràdh
faclan sàmhach a dh’innseas mo ghaol.
Thig dèireadh an t-saoghail, ach gheibhinn fhathast
sonas nad achlais an còmhnaidh gu bràth.

’S ann eadar dà dhùthaich a tha mi an-dràst’.
’S mulad mo chridhe a’ smaoinntinn orra.
’S ann air do shon-sa a dh’fhuirich mi an seo,
ach feumaidh mi mo a leigeil fhìn às.